Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

VARIOUS - Burning Ambitions: The History of Punk (Cherry Red Records 1984)


     Αν υπάρχει εισαγωγικό μάθημα στην punk rock μουσική, αυτό σίγουρα λέγεται "Burning Ambitions: The History of Punk"! και είναι ό,τι πιο περιεκτικό (υπήρξε) στην ανθολόγηση ενός από τα πιο σημαντικά και πιο επηρρεαστικά μουσικά κύματα στο κλείσιμο της δεκαετίας του 1970. Η ιστορία της punk μουσικής υπήρξε πάντοτε αυτή της επανάστασης και της αμφισβήτησης εναντίον οποιουδήποτε κατεστημένου και συντηρητικού (όπως άλλωστε και είναι η φύση ολόκληρης της rock σκηνής γενικότερα), όμως οι "πάνκηδες" τα καταφέρνουν καλύτερα όσον αφορά την επανάσταση και τους νεωτερισμούς. Είναι πιο θορυβώδεις και ξέρουν να προκαλούν, όμως οπωσδήποτε έφερναν κάτι νέο που ούτε και οι ίδιοι δεν ήξεραν ως που ή πότε θα έφτανε. Οι πυρωμένες φιλοδοξίες είναι γνώρισμα της νιότης, και η νιότη είναι αυτή που θα κάνει τη ρήξη. Αυτές οι φιλοδοξίες είναι το γνώρισμα εκείνης της γενιάς, αλλά κάποτε όντας πυρωμένες τώρα πλέον είναι σβηστές, και εμείς αναμοχλεύουμε τη στάχτη για να βρούμε τα διαμάντια τους. Και ακριβώς αυτό είναι η θαυμάσια αυτή συλλογή/επιλογή από (σχεδόν) ό,τι punk υπήρξε μέχρι το 1984, ό,τι πιο αντιπροσωπευτικό. Βέβαια, δεν είναι τυχαίο πως λείπουν κάποια από τα μεγαλύτερα ονόματα της σκηνής όπως οι Sex Pistols, The Clash, Siouxsie & the Banshees, δηλαδή αυτά που όλοι μας πρωτακούσαμε σαν πρώτη γνωριμία με το είδος αυτό. "Κάποιοι δεν ήθελαν, και κάποιοι άλλοι δεν μπορούσαν λόγω συμβολαίου" εξηγεί το κείμενο στο οπισθόφυλλο του δίσκου. Γεγονός είναι βέβαια πως η Cherry Red που κυκλοφόρησε αυτό το διπλό (βινύλιο) αριστούργημα ήταν -και πρέπει ακόμα να είναι- μια ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία, έκανε το καθήκον της εν έτει 1984, μια εποχή που η πρωτότυπη σπίθα της punk μουσικής είχε σβήσει και πολλά από τα "μεγάλα" ονόματα είχαν μεταπηδήσει σε μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες με θετικά αλλά και αρνητικά επακόλουθα.
     Εμείς που ακόμα ονειρευόμαστε στον ρομαντικό μας ύπνο, θα συνεχίσουμε να διακόπτουμε τη γαλήνη μας με Buzzcocks, Adverts, Vice Squad, Slaughter and the Dogs, X-Ray Spex, Vibrators, Generation X, Saints, Dead Kennedys, Exploited, και άλλα πολλά ακόμα ακούσματα. Ελπίζουμε και σεις - κυρίως οι νεότεροι - να μπείτε στον κόπο να ονειρευτείτε μαζί μας τον τρόπο που ξεκινούσε μια άλλη εποχή.....απολαύστε, με πλήρεις σαρώσεις εξώφυλλου, οπισθόφυλλου, και ένα πολύ όμορφο κατατοπιστικό κείμενο στη μέσα μεριά του gatefold ανάμεσα σε άπειρες φωτογραφίες...
Ε Δ Ω θα το βρείτε.

Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

Rebels of the Ass !!!


…ή επί το ελληνικότερον, ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΤΟΥ ΛΩΚΟΥ. Νεόκοποι νεοπλουτίδηδες, θαμπωμένοι από τη δόξα της 17Ν, πιάσανε φραγκάκια, αγόρασαν μπιστολάκια από τα εν αφθονία υπάρχοντα στην αγορά, δοκίμασαν και τις λογοτεχνικές τους ικανότητες με το γνωστό και μη εξαιρετέο στυλ του μεταπράτη συγγραφέα και… τσουπ: επαναστάτες (που λέει ο λόγος).
Επειδή όμως τα μεταξωτά βρακιά θέλουν επιδέξιους λώκους όπως γνωρίζετε, η φρασεολογία σας και μόνο προδίνει την ποιότητα και τον εν γένει πιθηκισμό των επιχειρημάτων σας. Για να εξηγούμαστε: «σέχτα» -όπως «ινστρούχτορας», «κολχόζνικος», «αχτίδα», «πλέρια» κ.ο.κ.- είναι εκφράσεις ρωσόδουλων μιας άλλης εποχής, σκοτεινής και μουχλιασμένης όσο και οι πρακτικές των οπαδών της. Πόσες φορές έχετε διαβάσει το «Έτσι δενότανε το ατσάλι» ρε φασουλήδες της Πράβντα; Από ποια κομματικά θρανία φαντασιώνεστε ότι αποφοιτήσατε; «Έδρανα» όπως «έδρα»; (για να γυρίσουμε και πάλι στον τίτλο του παρόνοτος).
Οι παπαριές και μόνο που αραδιάζετε σας ξεβρακώνουν και αναιρούν εν τη γενέσει της την όποια άποψη περί επανάστασης (ναι, καλά…). ΑΚΟΥ «ΣΕΧΤΑ»!!!!!!!! Πίσω στην τρύπα σας αρουραίοι με τις τρακατρούκες! Μόνοι φυτρώσατε και μόνοι θά ’σαστε όταν ξεριζωθείτε, όσο κι αν πάρει.
Εξηγούμαστε: το σύστημα και οι πρακτικές του είναι βάρβαρα όσο δεν πάει. Το αίμα όμως κανενός πολίτη –όσο αντιπαθής ή συμπαθής είναι σε κάποιους– δεν καθαγιάζει τον φόνο, ούτε στην παρούσα ούτε σε καμιά άλλη κοινωνία. Στο μυαλό σας και μόνο ηρωοποιείστε, έχουμε λοιπόν κι εμείς το δικαίωμα να γελάμε με τα χάλια σας και την κουρελού, ξενόφερτη και αραχνιασμένη φρασεολογία σας!

Να ρίξουμε επανάληψη; Να ρίξουμε χάριν της ξεφτίλας σας: ΑΚΟΥ «ΣΕΧΤΑ»!!!!!!!!!!!!!!

Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

Omfo: Trans Balkan Express, 2004


Πρόκειται για ένα δισκάκι που ήρθε πρόσφατα στην προσοχή μας και αποδεικνύει πως υπάρχουν καλές, κακές, ή και διασκεδαστικές μιμήσεις. Στην τελευταία κατηγορία κατατάσσουμε τον άνθρωπο από την Οντέσσα (OMFO=Our Man From Odessa), αφού έχει προσαρμόσει και αναμείξει με μπόλικο κέφι βαλκανικούς και παγκόσμιους ήχους στη μουσική του. Χρησιμοποιώντας το πασίγνωστο Trans-Europe Express των Kraftwerk ως ξεκίνημα για το άλμπουμ, ελαφρώς αλλαγμένο με τη χρήση του ακορντεόν - αλλά με το βασικό ρυθμό να παραμένει, παρασύρει τον ακροατή στο άκουσμα ενός αρκετά χιουμοριστικού πονήματος. Γενικότερα πρόκειται για ένα διασκεδαστικό δημιούργημα που θα μας αγγίξει ως Έλληνες αφού πολλά από τα ακούσματα αυτά είναι πολύ κοντά στα δικά μας. Σίγουρα θα μας αγγίξει και η εύθυμη ατμόσφαιρα που χτίζεται από τόσα πολλά και διαφορετικά μουσικά όργανα κορυφώνοντας σε μια πολύχρωμη μουσική πανδαισία.
Αρκετά καλοκαιρινό και εύθυμο το άκουσμα, οπότε μην το προσπεράσετε.

Κυριακή 25 Ιουλίου 2010

ΤΗΛΕΜΠΑΜΠΟΥΛΕΣ…


-«Φάε Κωστάκη το φαγάκι σου, μην έρθει ο μπαμπούλας!»
-«Μαμά, πες του να μην έρθει, θα το φάω όλο!!»

Τυπικός διάλογος, που έχει ακουστεί αμέτρητες φορές σε ελληνικά σπίτια ανά τους αιώνες…
Στις μέρες μας, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η μαμά-τηλεόραση κάνει ό,τι μπορεί για να συνεχίσει την πιο πάνω παράδοση, στελεχώνοντας το ανθρώπινο δυναμικό της με γραβατάκηδες, κατά κανόνα διοπτροφόρους, τηλεμπαμπούλες που κάθε βράδυ γουρλώνουν τα μάτια και αναμασούν τα ίδια και τα ίδια κλισέ με έντρομο ύφος, προσπαθώντας να μας κρατήσουν καθηλωμένους εντός της οικίας για να χωνέψουμε καλύτερα τα προγράμματά τους.
Έτσι, μια απλή βροχή μετατρέπεται σε «μετεωρολογική βόμβα», κλέφτης περίπτερου γίνεται «στυγνός εγκληματίας, μέλος πολυεθνικής σπείρας» και αύξηση της τιμής εισιτηρίου λεωφορείων «ξεσηκώνει τσουνάμι ανατιμήσεων που πνίγει τους καταναλωτές»!
Μα καλά, ακούν αυτά που λένε;;
Η εξίσωση είναι απλή: Καναλάρχης δίνει εντολή για αύξηση τηλεθέασης, αρχισυντάκτης κουρδίζει παρουσιαστές, παρουσιαστές πανικοβάλλουν κοινό, κοινό δεν αλλάζει κανάλι, σερβιέτα πουλάει περισσότερο, καναλάρχης ευτυχισμένος βρίσκει νεότερη, ακόμα πιο ξανθιά, γκόμενα!
Και μην ακούτε: Για την κρίση στην αγορά δεν φταίει ούτε η Wall Street, ούτε οι επιθέσεις βομβιστών στην Ασία, ούτε ο πληθωρισμός –αυτός πια εκεί ήταν πάντα–, ούτε η κακοδαιμονία της φυλής μας. Οι τηλεμπαμπούλες φταίνε που εκφοβίζοντας κρατούν τον κόσμο στο καβούκι του, κάνοντάς τον μια μάζα από συντηρητικά, λιγομίλητα ανθρωπάκια που βλέπουν αμερικάνικες σειρές σε γιαπωνέζικες συσκευές.
Μία η λύση που προτείνουμε: αν συναντήσετε κανέναν από δαύτους στο δρόμο σας και σας βρίσκεται κανένα γιαουρτάκι ή εμφιαλωμένο νερό πρόχειρο, δείξτε τους έμπρακτα την εκτίμηση προς τη φάτσα και τις τακτικές τους! Αν τίποτα απ’ αυτά δεν είναι διαθέσιμο, επαναλαμβανόμενες φάπες με πέδιλο θα είναι ακόμα ηχηρότερες και αν μη τι άλλο θα παίξουν στα κανάλια περισσότερο, με το χαρακτηρισμό «σοκ που αναστάτωσε την κοινή γνώμη της πόλης μας και πάγωσε το αίμα τους ανύποπτους αυτόπτες μάρτυρες»!!

Κυριακή 11 Ιουλίου 2010

Celloman - Aquador (SPI Records 2000)



-->Μουσικό όχημα του Ivan Hussey, εντελώς πρωτάκουστο στα μέρη μας. Υπνωτικά beat στρώνουν το δρόμο για βιολοντσέλο και απόκοσμα φωνητικά, γι’ αυτό που μοιάζει να είναι οι ύμνοι που αντηχούν στα υπόγεια ιερά μιας άγνωστης, ξεχασμένης Ασιατικής θρησκείας. Θα σας κερδίσει αμέσως, όπως κέρδισε κι εμάς ένα βροχερό απόγευμα του 2002 σε παμπ του Camden Town! Απολαύστε… Ε Δ Ω

Σάββατο 3 Ιουλίου 2010

VARIOUS - Rock 80's Vol.1,2,3 & 4 (Virgin Records, Compiled by Yiannis Petridis)

   Ακόμη και αν μοιάζει καθυστερημένη αυτή η ανάρτηση, πρόκειται ουσιαστικά για μια μουσική "βόμβα", μια μαζική παρουσίαση τεσσάρων (ναι "4") συλλογών των αρχών της δεκαετίας του 1980, της δεκαετίας του νεορομαντισμού και του new wave, της δεκαετίας του punk (καθυστέρησε στην Ελλάδα να έρθει 2-3 χρόνια). Πρόκειται για μια σειρά συλλογών-επιλογών του ιστορικού (για τα μουσικά δεδομένα) ραδιοφωνικού παραγωγού Γιάννη Πετρίδη σε συνεργασία με την (πολυεθνική πλέον) Virgin Records, της οποίας το πρώτο μέρος κυκλοφόρησε το 1980, το δεύτερο και το τρίτο μέσα στο 1981, και το τέταρτο και τελευταίο βγήκε το 1983. Η ύπαρξη και η αναγκαιότητα αυτής της συλλογής εκείνη την εποχή ήταν μεγάλη, γιατί η μουσική πληροφόρηση, πέρα από το ραδιόφωνο δεν ήταν αρκετή. Τα κρατικά κανάλια (2 με το ζόρι) δεν ασχολούντο με τα της ροκ μουσικής. Από μεριάς εντύπων κυρίως τα περιοδικά Ήχος και το Πόπ & Ρόκ κάλυπταν την πληροφόρηση του διψασμένου -για μουσική- κοινού. Οι τέσσερις αυτές συλλογές λοιπόν ήταν αρκετά αντιπροσωπευτικές για την εποχή, σίγουρα γνώρισαν στο ελληνικό κοινό πολλά συγκροτήματα που αργότερα έμελλαν να κάνουν διεθνή καριέρα. Από την άλλη, μην ξεχνάμε πως μεγάλο μέρος αυτού του μουσικού είδους έμεινε στο περιθώριο σχεδόν ως σήμερα....
   Ένα προς ένα λοιπόν, απολαύστε τα 4 μέρη της συλλογής αυτής, αναπολήστε μαζί μας το όμορφο και πάντα νεανικό νεοκυματικό παρελθόν, και όσοι από εσάς δεν έχετε ακούσει ποτέ κάτι τέτοιο, είναι ευκαιρία να το ανακαλύψετε μόνο με μερικά κλικ:


Πρώτος δίσκος, εν έτει 1980


Δεύτερος δίσκος την επόμενη χρονιά, 1981


Τρίτος δίσκος, και πάλι το 1981


Τέταρτος δίσκος, δύο χρόνια αργότερα, το 1983



 ΟΛΑ ΜΑΖΙ ΕΔΩ