Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

The Bollock Brothers - The 4 Horsemen of the Apocalypse (Charly Records, 1986)


   Σίγουρα δεν μπορείς να κατηγορήσεις τους Bollock Brothers ότι δεν περνάνε καλά γράφοντας τραγούδια στα οποία διασκεδάζουν διασκευάζοντας και παραποιώντας γνωστά επικά τραγούδια της κλασικής περιόδου της ροκ μουσικής, δηλαδή μεταξύ 1968-1978.
   Ακόμη και αν κοιτάξει κανείς τη δισκογραφία τους θα δει πως έχουν διασκευάσει ολόκληρο τον δίσκο Never Mind the Bollocks των Sex Pistols κατά το παρελθόν, με πάρα πολύ κέφι. Πιθανολογούμε πως μέσα στη διασκέδαση και με αρκετή δόση ειρωνείας το όνομά τους έχει μια σταθερή αναφορά στους Sex Pistols, άλλωστε αν ακούσει κανείς τον τραγουδιστή των Bollock Brothers με την βρεττανική προφορά, έρχεται σίγουρα στο μυαλό η φωνή του Johnny Lydon των Pistols.
   Ας πάμε όμως ξανά στο The "4 Horsemen…", το οποίο θεματολογικά ασχολείται με τη θρησκεία, και εν προκειμένω τον χριστιανισμό και τα περί αποκάλυψης και τέλους του κόσμου όπως αναφέρονται στην Καινή Διαθήκη. Θα λέγαμε πως υπάρχει μια εμφανής μανία του Jock McDonald με τα θέματα της θρησκείας σχεδόν σε κάθε τραγούδι. Στο πρώτο "The Legend of the Snake" επιδεικνύουν τη μαστοριά τους στην μυθοπλασία μπλέκοντας βιβλικά παραμυθάκια με το βιβλίο του Έριχ Φον Νταίνικεν "Τα Άρματα των Θεών", τελικά και τον Τζιμ Μόρισον για το Crawling King Snake", για να καταλήξουν πως ο Διάβολος ενίοτε μεταμορφώνεται σε φίδι για να πετύχει τους σκοπούς του. Υπάρχουν φανερές αλλά και μερικές κρυφές διασκευές στον υπόλοιπο δίσκο. Οι φανερές είναι τα "Faith Healer" (πανευρωπαϊκή επιτυχία, με μισό εκατομμύριο πωλήσεις, επική διασκευή σε κομμάτι του Alex Harvey) και δύο κομμάτια (Loud Loud Loud, Seventh Seal) του δικού μας Βαγγέλη Παπαθανασίου, από το θρυλικό «666» των Aphrodite’s Child. Οι σχέσεις των Bollock Brothers με την Ελλάδα δε σταματούν εδώ, αφού μάλιστα πραγματοποίησαν στις αρχές της δεκαετίας του ’90 εμφανίσεις σε clubs στην… Κρήτη! Οι κρυφές διασκευές είναι ξένα μουσικά μέρη που χρησιμοποιούν σαν δικά τους -με επιτυχία θα λέγαμε- στα "Woke up This Morning and Found Myself Dead" (ακούγεται μέρος από το "Super Freak" του Rick James), ενώ στο ομώνυμο του δίσκου ακούγονται οι στίχοι του κλασικού "Sympathy for the Devil" των Rolling Stones. Στο τελευταίο κομμάτι-έπος "Return to the Garden of Eden" εκεί είναι μαζεμένες πολλές επιρροές... με το βασικό θέμα του τραγουδιού να είναι παρμένο από το επίσης κλασικό "In A Gadda-da-Vida" των Iron Butterfly, παρελαύνουν επίσης τα "California Dreaming", "Tales Of Brave Ulysses", "Watching The World Go By", "White Room," "Green Manalishi" και το "Gimme Shelter" σε αυτό το σχεδόν 13λεπτο έπος.
   Σίγουρα όλα τα παραπάνω θα έχουν αυξήσει στο κατακόρυφο την περιέργειά σας να ακούσετε αυτό το ποτ-πουρί αριστούργημα... το οποίο βέβαια όπως είπαμε στην αρχή, προϋποθέτει μεγάλη δόση χιούμορ από τον δημιουργό του, αλλά σίγουρα και από τους ακροατές. Γίνετε κι εσείς λοιπόν κοινωνοί του Αστείου που λέγεται The Bollock Brothers!
(Ανανέωση link 26/01/2012)

Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011

Λουκιανός Κηλαηδόνης - Media Luz LP (EMIAL, 1976)



   `Εχοντας μακρινή μόνο σχέση με τις προγενέστερες ή μεταγενέστερες δουλειές του Λουκιανού, ο δίσκος αυτός έχει χαρακτηριστεί ως «το soundtrack μιας ταινίας που ακόμα δεν έχει γυριστεί»!
   Πιστή στη δομή ενός κλασικού φιλμ-νουάρ, η παρούσα κυκλοφορία ξετυλίγει καρέ-καρέ την υπόθεση μιας αστυνομικής ιστορίας με αρχή, πλοκή και δραματικές εντάσεις, αποτελώντας μια, πρωτοποριακή για την ελληνική δισκογραφία, concept ηχογράφηση. Επίκεντρο, το ονειρικό μπαρ Media Luz, από το οποίο –όπως μας ενημερώνει το εσώφυλλο/πρόγραμμα– γίνονται κάποια απειλητικά τηλεφωνήματα που δίνουν το έναυσμα για το ξεκίνημα μιας σκοτεινής (όπως ακριβώς μια αίθουσα κινηματογράφου) υπόθεσης…
   Μιλώντας για κινηματογραφικές αίθουσες, τα credits του δίσκου τον αφιερώνουν στη γενιά του Ροζικλαίρ («κακόφημου» σινεμά στην αρχή της οδού Πατησίων, κοντά στην Ομόνοια), σύμβολο και τόπο συνάντησης των καταπιεσμένων εκφραστικά και σεξουαλικά νεανικών γενεών των δεκαετιών ’50-’70. Σ’ αυτές και ακόμα παλιότερες εποχές παραπέμπει και το ακουστικό ύφος του δίσκου -ο οποίος κάλλιστα θα μπορούσε θεματικά και ηχητικά να είχε αποτελέσει την επένδυση ταινίας του Νικολαΐδη-, ενώ οι συμμετέχοντες μουσικοί απαρτίζουν την αφρόκρεμα της ελληνικής ροκ αλλά και τζαζ σκηνής της εποχής της κυκλοφορίας του, το 1976.
   Αφεθείτε λοιπόν στη μαγεία του ιδιαίτερου αυτού δίσκου, ανασυνθέτοντας –ο καθένας με τον δικό του τρόπο– τα κομμάτια αυτής της ιστορίας έρωτα και μυστηρίου που ταλανίζει απόψε τις αστυνομικές αρχές της πόλης..!

   Υ.Γ. Την παραπάνω ηχογράφηση ίσως θα την συναντήσετε κι αλλού, αλλά πιστεύουμε ότι εμείς αποδώσαμε καλύτερα τόσο τον ήχο όσο και τον –επίπονο, πιστέψτε μας– διαχωρισμό των κομματιών/μουσικών περασμάτων της.
(Ανανέωση link 27/01/2012)