Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

Human Sexual Response - Fig.14 (Passport Records, 1980)


   Ανταποκρινόμενοι στην επιθυμία σας να ακούσετε και το πρώτο άλμπουμ των Human Sexual Response -και αφού το ανακαλύψαμε πρόσφατα- είπαμε να το αναδείξουμε πριν "καθήσει" ο κουρνιαχτός των (θετικών) αντιδράσεων όσον αφορά το "In a Roman Mood". Ο λόγος είναι προφανής. Θέλουμε αφενός να δείξουμε τη φυσική πορεία ενός βραχύβιου συγκροτήματος μέσα από την κυκλοφορία των 2 άλμπουμ του και αφετέρου να δώσουμε και μεις όσο πιο πολλά στοιχεία μπορούμε, αφού τα έχουμε στην διάθεσή μας.
   Πραγματικά, ο ήχος των Human Sexual Response μέσα από το "In a Roman Mood" ήταν ένα ευχάριστο σοκ για εμάς. Δεν είναι τυχαίο πως το κατατάξαμε στα καλύτερα, όμως τα δύο άλμπουμ έχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ τους. Το "Fig.14" αν και κυκλοφόρησε μόνο ένα χρόνο πριν το "In a Roman Mood" υπερασπίζεται σθεναρά τον ήχο της δεκαετίας του 1970 με μια -θα λέγαμε- glam/punk επίδειξη αισθητικής. Περισσότερα από τα μισά τραγούδια του δίσκου αυτού ακροβατούν μεταξύ glam/art rock και πρώιμης punk μουσικής. Τα "Guardian Angel", "Dick and Jane", "Jackie Onassis", "Cool Jerk" είναι ζωντανά δείγματα αυτής της τεχνοτροπίας. Μπορεί κανείς να δει την εξέλιξη μέσα από τραγούδια όπως π.χ. τα ρυθμικά "Dolls" και "Unba Unba" και το funky rock & roll "What Does Sex Mean to Me?". Επιπλέον, ένα από τα καλύτερα κομμάτια του άλμπουμ, ακριβώς γιατί δείχνει αυτή τη γέφυρα μεταξύ του παλιού και του καινούργιου, αυτής της μετάβασης προς την post-punk, είναι το ντελικάτο "Marone Moan". Στα ίδια χνάρια κινείται και το επικό "Anne Frank Story" το οποίο είναι προπομπός του επόμενου δίσκου. Σε αυτό το τελευταίο κομμάτι φαίνεται η μαεστρία στον συνδυασμό των glam/art/prog rock στοιχείων με την new wave αισθητική. Προσέξτε επίσης πώς ανεβαίνουν προοδευτικά οι τόνοι στο 6-λεπτο "Anne Frank Story", δίνοντας έν τέλει ένα "δραματικό" κλείσιμο.
   Δεν σας κρύβουμε ότι αισθανόμαστε μια ικανοποίηση συμπληρώνοντας εδώ την ιστορία των άγνωστων Human Sexual Response. Ελπίζουμε πως και το πρώτο τους άλμπουμ θα βρει την ανταπόκριση που του αρμόζει.

Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

VA - Life in the European Theatre (WEA, 1981)


…Μπορεί σήμερα να μην είναι το πρώτο θέμα της επικαιρότητας, όμως στο μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του 80 οι δυο υπερδυνάμεις βρίσκονταν σε συναγωνισμό για το ποια μπορούσε να εξαλείψει κάθε μορφή ζωής στον πλανήτη με τα πυρηνικά της περισσότερες φορές…
   Το κλίμα αυτό και η ανησυχία της εποχής αντικατοπτρίζονται στην παρούσα συλλογή με πολύ μεγάλα ονόματα και βέβαια τραγούδια-σταθμούς με κεντρικό θέμα την πυρηνική απειλή. Δεν υπάρχει θα λέγαμε ούτε μια αδύνατη στιγμή σ’ αυτόν εδώ το δίσκο, ενώ για να γίνει καλύτερη κατανόηση του σκοπού του θα άξιζε να διαβαστεί το πολύ κατατοπιστικό του οπισθόφυλλο.
   Η απειλή μπορεί να έχει κοπάσει κάπως στις μέρες μας –έτσι τουλάχιστον θέλουμε να πιστεύουμε–, όμως τίποτα δεν αποκλείει την επανεμφάνισή της ανά πάσα στιγμή, τώρα μάλιστα που περιφερειακές, εντελώς απρόβλεπτες δυνάμεις έχουν μπει για τα καλά στο παιχνίδι.
   Σε κάθε περίπτωση, απολαύστε τα τραγούδια και κρατήστε τα ως σημείο αναφοράς μιας γενιάς συνειδητοποιημένης, λίγο πριν την ισοπέδωση της παγκοσμιοποίησης και των νόμων της αγοράς…