Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

Thymios Papadopoulos - Link in the Chain (Ria Records, 1986)


   Η jazz fusion, ή fusion είναι ένα μουσικό είδος που εξελίχθηκε από την ανάμειξη (fusion=σύντηξη) της jazz-funk, R&B με την rock έτσι ώστε τα μουσικά κομμάτια που δημιουργούνται να έχουν μια jazz απόχρωση με αυτοσχεδιασμούς κατά κανόνα μεγάλης χρονικής διάρκειας. Χαρακτηριστικοί εκφραστές αυτού του είδους μουσικής -η οποία χρονολογείται ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του '60 και απευθύνεται κυρίως σε κοινό με υψηλές απαιτήσεις- ήταν μεταξύ άλλων ο πασίγνωστος τρομπετίστας Miles Davis, οι Weather Report, ο Chick Corea με τους Return to Forever, οι Mahavishnu Orchestra, οι Spyrogyra (σε πιο εμπορική κατεύθυνση) κ.ά.
   Η παραπάνω εισαγωγή βοηθάει στο να κατανοήσουμε ένα δίσκο που έπεσε πρόσφατα στα χέρια μας και αφορά έναν Έλληνα εκπρόσωπο της jazz fusion, τον Θύμιο Παπαδόπουλο, συνθέτη και δημιουργό του δίσκου "Link In The Chain", ο οποίος προσπαθεί και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία να αποδώσει jazz μουσικές φόρμες και κατά κάποιον τρόπο να προσθέσει ένα ακόμα «κρίκο στην αλυσίδα» του εν λόγω μουσικού ιδιώματος. Πρόκειται για έναν τυπικό δίσκο της jazz fusion για όσους ήδη γνωρίζουν, ενώ είναι οπωσδήποτε μια αποκάλυψη γι' αυτούς που έρχονται σε πρώτη επαφή με το είδος. Συνολικά πρόκειται για ένα έργο με άψογες συνθέσεις, ενορχήστρωση και εκτέλεση σε κλίμα progressive ροκ. Μερικά από τα τραγούδια του δίσκου αυτού μάλιστα έχουν και την ενίσχυση των αιθέριων φωνητικών της Δήμητρας Σκουλά, όπως το καταπληκτικό 7-λεπτο "Something Haunts Me", το "The Weakest One" και το "Shorter Cuts". Επίσης, προσέξτε τον αυτοσχεδιασμό στα παιχνιδιάρικα "Belair" και "A Minor Exit" με τα γεμίσματα από το καλοπαιγμένο μπάσο, καθώς και την ολοζώντανη αγωνία του ατμοσφαιρικού "Tightrope" το οποίο μοιάζει να ακροβατεί μεταξύ ατμόσφαιρας και κλασικισμού.
   Επιπλέον, ο Θύμιος Παπαδόπουλος ως πολυσχιδής καλλιτέχνης έχει συμμετάσχει σε αρκετές κυκλοφορίες ως session μουσικός και ως παραγωγός, μεταξύ των άλλων στο δίσκο "Skyscrape" του jazz πιανίστα Βασίλη Τσαμπρόπουλου, στο δίσκο "Santa Fila" της Σάννυ Μπαλτζή, στους ambient Ωmega Vibes στην κυκλοφορία τους "Renaissance" και σε άλλες γνωστές και άγνωστες κυκλοφορίες.
   Τέλος, θα προσέξετε στις σαρώσεις του οπισθοφύλλου ότι η συγκεκριμένη κόπια έχει αφιέρωση του Θύμιου Παπαδόπουλου σε κάποιο φίλο (ή οπαδό). Ήταν μια ωραία έκπληξη για μας...
   Απολαύστε λοιπόν αυτό το ιδιαίτερο αριστούργημα! Play Loud !!

Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2012

VARIOUS - Party Party Original Soundtrack (A&M, 1982)


  
   Soundtrack μιας όχι και τόσο γνωστής νεανικής κωμωδίας των αρχών των 80s, με ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες συνθέσεις και κυρίως διασκευές από επιτυχημένους καλλιτέχνες της τότε εποχής.
   Ενδεικτικά θα αναφέρουμε τις πολύ καλές και αρκετά σπάνιες εκτελέσεις των “The man who sold the world” από τον Midge Ure των Ultravox, το “No feelings” των Sex Pistols από τις Bananarama, το “Tutti frutti" από τον Sting και το “No woman no cry” από την Pauline Black των Selecter, το οποίο με ιδιαίτερη ευγένεια φιλοξένησαν από τον παρόντα δίσκο στην εκπομπή τους “Miss Jamaica” οι μερακλήδες συνεργάτες του ΗΧΩ-STAR RADIO πίσω στο 1988. Λίγο μετά θα ερχόταν η ιδιωτική ραδιοφωνία με τα αποτελέσματα που όλοι βιώνουμε…
   Ακούστε πάντως τον δίσκο, παρά τα γραφόμενα στο «ΠΟΠ & ΡΟΚ» τότε, όντως είναι χαρακτηριστικός του καιρού του!

    Και ένα σχόλιο για το ξανα-αντάμωμά μας.
   Δεν θα δώσουμε τις συνηθισμένες ευχές για καλή επάνοδο, καλό χειμώνα κ.λπ. Πού το είδατε το καλό; Στα νιάτα που πακετάρουν για το εξωτερικό; Στα νοικοκυριά που μετράνε τις μπουκιές, τη βενζίνη και τις δόσεις τους; Στα γεροντάκια που θα κρυώσουν ίσως για τελευταία φορά φέτος και που αγωνιούν για το φάρμακό τους;
   Ευχές υπάρχουν άφθονες μέσα στο θράσος και την αμάθεια των ραδιο-τηλεοπτικών εκφωνητών, των αμερικανοσπούδαχτων υπουργών και παρατρεχάμενων, ίσως και των καρεκλοκένταυρων συνδικαλιστών. Ως εκεί όμως.
   Βρείτε λοιπόν δύναμη μέσα σας. Συμβουλή, ευχή και κατάρα. Ζούμε τα ίδια, γι’ αυτό «δικαιούμαστε δια να ομιλούμε»… Κι αν όλα αποτύχουν, «Καλή αντάμωση στα γουναράδικα» που αλληλεύχονταν με περίσσεια τόλμη και χιούμορ κάποιοι αγωνιστές, σε καιρούς ανάλογα και περισσότερο σκληρούς.