Kaleidoscope - Incredible Kaleidoscope (Epic Records, 1969) & Planet P Project - Planet P Project (Geffen Records, 1983)

 

   Το όνομα Kaleidoscope έχει κατά καιρούς χρησιμοποιηθεί από αμερικανικά, αγγλικά, μεξικανικά κλπ συγκροτήματα κατά την διάρκεια κυρίως της δεκαετίας 1960-1970. Η περίπτωση που μας ενδιαφέρει είναι αυτή του αμερικανικού ψυχεδελικού/ροκ συγκροτήματος των τελών της δεκαετίας. Στο άλμπουμ τους “Incredible Kaleidoscope” του 1969 και ειδικότερα στο τραγούδι “Seven-Ate Sweet”, εμπεριέχονται διάφοροι ανατολίτικοι ρυθμοί, όπου μεταξύ των οποίων με έκπληξη θα ακούσει κανείς και το εγχώριο άσμα “Γερακίνα”. Πιθανολογείται ο δεύτερης γενιάς Ελληνοαμερικανός Paul Lagos που αναφέρεται στα φωνητικά, αλλά και στα κρουστά του δίσκου αυτού, είχε συμμετοχή τόσο στην επιλογή, όσο και την απόδοση του συγκεκριμένου άσματος…

   Σε τελείως διαφορετικό κλίμα και εποχή, αλλά πάντα σε σχέση με την ελληνική πραγματικότητα , το συγκρότημα Planet P (γνωστό και ως Planet P project) υπήρξε ένα pop/rock σχήμα των μέσων της δεκαετίας του 1980 με διεθνή απήχηση κυρίως με την επιτυχία τους “Why me”, από τον ομώνυμο άλμπουμ του 1983, που αποτέλεσε διεθνές χορευτικό και εμπορικό hit στην εποχή του. Την μυστηριώδη σχέση του δίσκου αυτού με τον προηγούμενο θα ανακαλύψει κανείς, αν κατεβάσει το μουσικό και οπτικό αρχείο και ρίξει μια ματιά στο οπισθόφυλλο. Εκεί θα δει ότι από όλα τα πιθανά και απίθανα μέρη του κόσμου επελέγη ένας τοίχος στην πόλη των Χανίων. Ανάμεσα στις λοιπές τοιχοκολλημένες αφίσες υπάρχει και μία που αναγγέλλει την ομιλία κάποιου πολιτικού του παρελθόντος με άμεση σχέση με πολιτικό του παρόντος. Τώρα για την επιτυχία των Planet P στην εγχώρια αγορά αφήνουμε τα συμπεράσματα στους ατρόμητους που θα τολμήσουν να κάνουν την αναζήτηση στην συγκεκριμένη εικόνα…

Και τα δύο καλούδια θα τα βρείτε σε μία συσκευασία ΕΔΩ!

Αποκριάτικα Ακούσματα

 

    Το τμήμα ειδικών εφφέ των στούντιο της Walt Disney συλλέγει ήχους από το 1927. Η πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων που κυκλοφόρησε ήταν το "Steamboat Willy" όπου πρωταγωνιστούσε ένα μικρό ποντίκι με το όνομα Mickey. Αυτή η πρώτη ταινία όπως και κάθε άλλη παραγωγή της Walt Disney περιείχε πολλά ειδικά ηχητικά εφφέ.

Βασισμένη πάνω στην τεράστια συλλογή ήχων και ηχητικών εφφέ η Disneyland Records παρήγαγε και κυκλοφόρησε αυτόν τον δίσκο. Η πρώτη πλευρά περιέχει δέκα ηχητικές ιστορίες όπου ο αφηγητής λέει την ιστορία με τη βοήθεια των ηχητικών εφφέ. Η δεύτερη πλευρά περιέχει κατηγοριοποιημένα ηχητικά εφφέ τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να φτιάξει ή να επενδύσει ο καθένας τη δική του ιστορία.

Γνωρίζουμε πως θα απολαύσετε τις ηχητικές περιπέτειες όπως είναι αποτυπωμένες σε αυτό το άλμπουμ αλλά ίσως διασκεδάσετε περισσότερο δημιουργώντας τις δικές σας ιστορίες με ήχους από αυτό το δίσκο.
Η Walt Disney έχει έναν από τους ποιοτικότερους καταλόγους δίσκων για παιδιά  ηλικίας τριών έως οκτώ ετών. Οι περισσότεροι δίσκοι του καταλόγου της Disneyland Records είναι φτιαγμένοι ακριβώς για αυτή την ηλικιακή ομάδα αν και είναι κατάλληλοι και για παιδιά στην προεφηβεία. Όμως το συγκεκριμένο άλμπουμ "Chilling, Thrilling Sounds of the Haunted House δεν απευθύνεται σε νεαρά παιδιά από τριών έως οκτώ ετών. Είναι αποκλειστικά για εφήβους και ενήλικες.
Τέλος, αυτή η έκδοση περιέχει και ιδέες για πάρτυ με χαρτοκοπτική για προσκλήσεις, διακόσμηση, φωτισμό και διάφορα παιχνίδια. Απολαύστε την!

 

ΦΡΑΝΚΕΝΣΤΑΙΝ: Όπως θα έχετε ήδη διαβάσει στον Τύπο, έγινε μια φανταστική ανακάλυψη στην πιο ειρηνική χώρα. Φαίνεται πως ο Dr. Victor Frankenstein, τον οποίο νομίζαμε πως ήταν κάποιος φανταστικός χαρακτήρας σε μια ιστορία, πράγματι υπήρξε και δημιούργησε αυτό που ονομάσαμε "Τέρας". Ο σκοπός αυτής της συνάντησης μας σήμερα είναι να ακούσετε από πρώτο χέρι και για πρώτη φορά τη φωνή του "Τέρατος". Όσο και αν φαίνεται παράξενο, ο Dr. Frankenstein ηχογράφησε πρόχειρα τη φωνή του "Τέρατος".
ΔΡΑΚΟΥΛΑΣ: Ααα! Εσύ είσαι! Ήρθες για να διαπιστώσεις με τα ίδια σου τα μάτια εαν υπάρχει ο Δράκουλας! Πολλοί έχουν έρθει πριν από εσένα, όμως, κανείς δεν επέστρεψε. Έλα πιο κοντά, ακόμη πιο κοντά. Κοίταξε μέσα στο φέρετρο - τέτοια πράγματα δεν υπάρχουν; Όμως είμαι εδώ και έχεις μάτια και βλέπεις. Όχι! δεν θα σε βλάψω. Γιατί; Επειδή έχω το σκοπό μου. Εσύ θα πεις στους ανθρώπους που περπατούν στην επιφάνεια πως ο Δράκουλας ζει!

Φαίνεται ενδιαφέρον; Αν ναι, Ακούστε τα διάσημα τέρατα της λογοτεχνίας και του κινηματογράφου!

Gepy & Gepy - Body To Body (Baby Records, 1979) & Μαρία Κώνστα - Πυρετός (Venus Records, 1981)

 

 “O tempora o mores” που έλεγε και το αρχαίο λατινικό ρητό και αντιπαραβάλουμε σήμερα δυο κυκλοφορίες των τελών της δεκαετίας ΄70- αρχών δεκαετίας ΄80.

 

   Η πρώτη ανήκει στο φωνητικό-χορευτικό σχήμα των Gepy & Gepy, με το αρκετά τολμηρό εξώφυλλο και οπισθόφυλλο για τα δεδομένα της υπερσυντηρητικής ιταλικής κοινωνίας του τότε αλλά και του σήμερα. Το περιεχόμενο του δίσκου είναι ένα μίγμα disco και χορευτικής pop της εποχής με φωνητικά του κλίματος ενός ήπιου Barry White που τα πλαισιώνουν εκρηκτικές θηλυκές παρουσίες, ολίγον… του σκοινιού και του παλουκιού.

   Η περίπτωση της Μαρίας Κώνστα πάλι, ανήκει στην αρκετά γνωστή μέσα από βιντεοταινίες τραγουδίστρια και ηθοποιό, της οποίας η παρούσα κυκλοφορία αποτέλεσε την περίπου σύγχρονη δισκογραφική παρουσία. Εξίσου τολμηρές φωτογραφίες του εξώφυλλου, εσώφυλλου και οπισθόφυλλου θα συναντήσουμε κι εδώ, κάπου σε αυτό το σημείο βέβαια οι ομοιότητες σταματούν. Η πλειοψηφία των τραγουδιών αποτελείται από λαϊκοποπ άσματα της εποχής, όμως μπορεί κανείς να συναντήσει κι εκείνα όπως τα “Το Γράμμα” ή “Στο αεροδρόμιο” όπου η λογική δίνει τη θέση της στον αισθησιασμό και ο πεζός λόγος στο πάθος, με αποτέλεσμα αμφιλεγόμενης προέλευσης και κατεύθυνσης. Εδώ εξάλλου οφείλεται και η μοναδικότητα του παρόντος πονήματος, κάτι που έκτοτε το έχει κάνει αντικείμενο αυξημένης σπανιότητας και αναζήτησης.

   Γίνεται πλέον φανερό ποια από τις δύο κυκλοφορίες υπερτερεί στη σύγκριση για να αποτελέσει αρκετές δεκαετίες μετά αντικείμενο της περιέργειας αλλά και αισθητικής εκπλήρωσης των ερευνητών ακροατών της…   

Savage Republic - Live In Athens (20-9-1987)

     Ποιοι και πόσοι από εσάς (γεννημένοι εννοείται από το 1970 και πριν) βρίσκονταν το βράδυ του Σαββάτου της 20ης Σεπτεμβρίου 1987 στο ιστορικό club ΚΥΤΤΑΡΟ της οδού Ηπείρου; Εμείς τουλάχιστον, έχοντας κερδίσει εισιτήριο στη διάρκεια της προηγούμενης εβδομάδας από ραδιοφωνικό διαγωνισμό, εκπομπής του Γιάννη Πετρίδη και έχοντάς το παραλάβει από τον ίδιο στο ραδιομέγαρο της ΕΡΤ, βρισκόμαστε στην πρώτη συναυλία των SAVAGE REPUBLIC επί ελληνικού εδάφους! Η ερώτηση του διαγωνισμού λίγο-πολύ αναμενόμενη βέβαια, αφορούσε τη σχέση του συγκροτήματος με τον Μίκη Θεοδωράκη και φυσικά ήταν γύρω από το τραγούδι του συνθέτη « Ο Αντώνης» από την ταινία <<Ζ>> του σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά.

    Αρκετοί, αλλά οπωσδήποτε ενήμεροι για το είδος της μουσικής των S.R. ( post-punk/tribal) οι παρευρισκόμενοι εκεί, γεγονός που φάνηκε και από την συμμετοχή τους σε όσα τραγούδια είχαν στίχους (ακόμα ηχεί για παράδειγμα στα αυτιά μας το Real Men…).
 

    Συνολικά εξαιρετική η εντύπωσή μας από εκείνη τη βραδιά γεγονός που μας έκανε στο πέρασμα του χρόνου να αποκτήσουμε όλες τις υπόλοιπες κυκλοφορίες των S.R. και να γίνουμε μάρτυρες της ιδιαίτερης σχέσης που ανέπτυξαν σιγά-σιγά με την Ελλάδα και ιδιαίτερα την πόλη της Θεσσαλονίκης.
 

   Καλείστε λοιπόν κι εσείς να συμμετέχετε 35 χρόνια μετά σ’ εκείνη τη μοναδική βραδιά μέσω της παρούσας προσφοράς μας, για την οποία καταβλήθηκε ιδιαίτερη προσπάθεια γύρω από την αναγνώριση και διαχωρισμό των περιεχομένων τραγουδιών. Και ποιος ξέρει στις φωνές του συμμετέχοντος κοινού ίσως εντοπίζετε και κάποιες από τους δημιουργούς του παρόντος blog…

Dizzy Gillespie - Dizzy In Greece (Verve, 1957)

   O φουστανελάς του εξώφυλλου δεν είναι άλλος από τον Dizzy Gillespie, έναν από τους σημαντικότερους και παραγωγικότερους jazz τρομπετίστες του περασμένου αιώνα. Στα μέσα της δεκαετίας του 1950, επισκέφτηκε μαζί με την μπάντα του (μέλος της οποίας ήταν και ο αργότερα διάσημος παραγωγός Quincy Jones) την Ελλάδα, στα πλαίσια "πολιτιστικής επίθεσης" των Η.Π.Α σε χώρες της Ευρώπης και  Μέσης Aνατολής. Στον δίσκο αυτό θα βρείτε studio (ηχογραφημένες το 1956 στην Νέα Υόρκη)  αλλά όχι ζωντανές ηχογραφήσεις εκείνης της περιόδου, με πρωτότυπες, αλλά και διασκευασμένες συνθέσεις, όπως τα  "Yesterdays" ή "Tin Tin Deo".

   Tον Dizzy είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε ζωντανά, σε συναυλία που έδωσε το 1989 σε Aθηναϊκό γήπεδο, όπου παίζοντας με την περίφημη,"στραβωμένη" τρομπέτα του ζητούσε επανειλημμένα από ένα εν πολλοίς ετερόκλητο και γενικά απαίδευτο κοινό να συμμετέχει με τον χορό του στη μουσική που παιζόταν.

   Kαι δύο τελευταίες παρατηρήσεις: Στο οπισθόφυλλο αναγράφεται το όνομα του καλλιτέχνη στα ελληνικά με έντονη και κεφαλαία γραφή, ενώ παίρνουμε ακόμα την πληροφορία ότι η τότε παραμονή του Dizzy στην Αθήνα συνοδευόταν από διαδηλώσεις για το κυπριακό ζήτημα. Την κατάληξη βέβαια του ζητήματος αυτού την ζούμε ακόμα καθημερινά…

Απολαύστε το με όλες τις αισθήσεις σας σαν μια ιστορική στιγμή.

At Last - Trapped In Time (Music Box, 1985)

 

    Απευθυνόμενοι σε όσους και όσες από εσάς είστε "θαμώνες" των δισκοπωλείων Αθηνών, Πειραιώς και περιχώρων, αναρωτιόμαστε αν σας έχει ποτέ τύχει να βρίσκετε μπροστά σας συγκεκριμένο δίσκο βινυλίου με χαρακτηριστικό εξώφυλλο τον οποίο και συνεχώς προσπερνάτε είτε επειδή τον θεωρείτε γνωστό ή τον έχετε συναντήσει τόσες φορές που πιστεύετε πως σας είναι γνωστός;

    Κάτι τέτοιο μας έχει συμβεί με το δίσκο της σημερινής ανάρτησης, το "Trapped In Time" των At Last που μας έρχεται από το 1985 μέσω της Music Box. Είναι από τους δίσκους που βλέπαμε συνεχώς, αλλά αγνοούσαμε επειδή μας φαινόταν οικείος. Είναι επίσης από τους δίσκους που επειδή είναι ελληνικής παραγωγής τον θεωρούσαμε δεδομένο και μάλλον ασήμαντο όσον αφορά το μουσικό περιεχόμενο. Όμως αυτό δεν πρέπει κανείς να το λέει, κυρίως όταν δεν γνωρίζει το περιεχόμενο. Επιπλέον, δεν είχε ανέβει σε κάποιο blog για να έχουμε κάποια ιδέα περί τίνος πρόκειται. Ούτε από τους τίτλους των τραγουδιών μπορούσαμε να συμπεράνουμε, αφού όλοι οι τίτλοι τους είναι ενδιαφέροντες. Επίσης, οι At Last δεν είχαν κυκλοφορήσει τίποτε άλλο για να το έχουμε ως αναφορά, οπότε αφού τελικά αποκτήσαμε τον εν λόγω δίσκο μας έφυγε και η περιέργεια. Σκεφτόμενοι δε πως θα λυθεί η περιέργεια και κάποιων από εσάς, τον ανεβάσαμε και εδώ. Να σημειωθεί πως η μοναδική καταχώριση που βρήκαμε υπάρχει στο youtube όπου μπορείτε να ακούσετε το κομμάτι "Nothingness" και έχει και μια μικρή βιογραφία-περιγραφή του γκρούπ.

    Πάντως εάν είστε νοσταλγοί της rock-new wave μουσικής της δεκαετίας του 80, σας συστήνουμε ανεπιφύλακτα αυτόν το άλμπουμ. Ακούστε το και θα δείτε πως πρόκειται για μια αξιόλογη κυκλοφορία της εποχής. Τα περισσότερα κομμάτια είναι σε up-tempo ρυθμούς που ανεβάζουν τη διάθεση αλλά έχει και κομμάτια που είναι σε πιο μελαγχολική διάθεση.

Η χαμένη αλλά όχι ξεχασμένη βαρεία (`)

    Αρκετά χρόνια πριν την είσοδο του μονοτονικού στη γραφή μας (1982) υπήρχε άλλο ένα σημείο στίξης εκτός της οξείας και της περισπωμένης, η βαρεία. Αυτή ήταν αντίθετης φοράς και κατεύθυνσης με την οξεία που χρησιμοποιείται τώρα, δηλαδή από πάνω αριστερά προς κάτω δεξιά. Με την εμφάνιση των υπολογιστών και των γνωστών προγραμμάτων γραφής που χρησιμοποιούν πληκτρολόγιο ακόμα και αυτή έπαψε να χρησιμοποιείται, λόγω άγνοιας ή βαρεμάρας των δακτυλογράφων ή των συντακτών έντυπων ή ηλεκτρονικών κειμένων. Αποτέλεσμα αυτού όταν κεφαλαία φωνήεντα βρίσκονται στην αρχή προτάσεων και τονίζονται, αυτά συνηθίζεται πια να συνοδεύονται από τον τόνο της οξείας που έχει ως αποτέλεσμα να παρουσιάζει την αφύσικη εικόνα σφαίρας ή σταγόνας βροχής που εξοστρακίζεται σε κάποια μεταλλική επιφάνεια και πέφτει προς το έδαφος αντί να υποδεικνύει το τονιζόμενο γράμμα. Για παράδειγμα: Ά, Έ, Ό, Ί, κτλ.

    Σήμερα ερχόμαστε να υποδείξουμε σε όλους και όλες τους/τις κειμενογράφους τον ορθό τρόπο τονισμού των κεφαλαίων φωνηέντων ο οποίος έχει προβλεφθεί με τη χρήση της βαρείας στα προαναφερόμενα φωνήεντα. Απλά, πατώντας το πλήκτρο του πληκτρολογίου που βρίσκεται αριστερά του αριθμού «1» στην επάνω σειρά και εν συνεχεία shift+κεφαλαίο γράμμα βλέπουμε να εμφανίζεται με τον ορθό τρόπο το γράμμα αυτό και με το σωστό τρόπο τονισμού του. Και λέμε «ορθό τρόπο» γιατί στο 100% των περιπτώσεων ήδη οι γράφοντες με το χέρι τον χρησιμοποιούν, ενώ αντίθετα κανείς απολύτως από τους γράφοντες με πληκτρολόγιο δεν έχει χρησιμοποιήσει ποτέ. Παραθέτουμε παραδείγματα σωστής γραφής ως ακολουθεί: `Α, `Ε, `Ο, `Ι, κτλ. Εδώ ας σημειώσουμε ότι μη όντες φιλόλογοι δεν ασχολούμαστε με τους γραμματικούς κανόνες που συνόδευαν στο μακρινό παρελθόν τη θέση της βαρείας στον γραπτό λόγο. Ασχολούμαστε μόνο με την επαναφορά της παρουσίας της στο σήμερα. Αυτά, και καλό ξεκίνημα!