Rikki Sylvan - The Silent Hours (Kaleidoscope Records Limited, 1981)

   Μερικές φορές όταν ψάχνει κανείς στο "χρονοντούλαπο" της μουσικής ιστορίας βρίσκει ωραία πράγματα τα οποία αφού έρθουν στο φως αφ' ενός μεν μοιάζουν ανώτερα από τον καιρό τους, ταυτόχονα δε, αντέχουν στη σύγκριση απέναντι σε αρκετά από τα σημερινά εμετικά μουσικά αναμασήματα της χρυσής δεκαετίας του 1980. Έχοντας δώσει κάποια στοιχεία ήδη στην μικρή εισαγωγή, σας έχουμε μια 'ανακάλυψη', 31 χρόνια μετά από την κυκλοφορία της. Όταν μια ημέρα ένας φίλος μας έφερε αυτόν τον δίσκο με τον αινιγματικό τίτλο "The Silent Hours" από κάποιον επίσης άγνωστο σε μας καλλιτέχνη-συγκρότημα ονόματι Rikki Sylvan, συμπεράναμε πως θα είναι κάποιο άλμπουμ 'του σωρού' κρίνοντας μόνο και μόνο από το εξώφυλλο.

   Όμως το πρώτο άκουσμα μας διέψευσε ευχάριστα και μας θύμισε την παροιμία "don't judge a book by looking at the cover". Το "The Silent Hours" όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια, μετά από κάποιες ακροάσεις και με την απαιτούμενη αναζήτηση στο διαδίκτυο, είναι το προσωπικό άλμπουμ του Rikki Sylvan που χρημάτισε αρχηγός των Rikki Sylvan and the Last Days of Earth οι οποίοι αν και δεν ήταν πρωτοπόροι της punk rock, η μουσική τους ήταν ωστόσο μια πολύ πρωτότυπη ανάμιξη punk και art rock με κάποια progressive ψήγματα (μεγάλες εισαγωγές, πομπώδη φωνητικά κ.α.). Θα λέγαμε πως οι The Last Days of Earth έχουν αρκετό ενδιαφέρον αν θέλει κανείς να τους ψάξει. Εμείς σκεφτήκαμε να επισυνάψουμε το άλμπουμ τους με τίτλο "4 Minute Warning" μέσα στο αρχείο του "The Silent Hours" που προσφέρουμε σήμερα, για να πάρετε μια γεύση. Ας μην ξεχνάμε πως η punk rock μουσική αναδύθηκε μέσα από τις στάχτες του παλιού κλασικού ροκ, οπότε τίποτε τελικά μπορεί να μην είναι τυχαίο.

   Ας επιστρέψουμε στο προκείμενο όμως. Σε αυτό το προσωπικό άλμπουμ ο Rikki Sylvan εξερευνά τις κυρίαρχες νεοκυματικές τάσεις των αρχών της δεκαετίας του 80, όντας όμως ένα βήμα μετά τους The Last Days of Earth. Αν θα μπορούσαμε να περιγράψουμε τον ήχο θα λέγαμε ότι ήταν κάτι πολύ κοντά στους Ultravox ίσως και τους Fischer-Z, με έντονη την χρήση των συνθεσάϊζερ. Όμως το άλμπουμ αυτό δεν είναι μονοδιάστατο ηχητικά. Ο Sylvan εμφανίζεται εδώ με πολλά πρόσωπα, κάποιες φορές με εύθυμη διάθεση, άλλες με πιο ενδοσκοπική ή σκοτεινή. Σίγουρα το Billy θα είχε κάνει πάταγο στα clubs της εποχής. Όμως υπάρχουν κομμάτια σχεδόν για όλα τα νεοκυματικά γούστα: προσέξτε τα "Cigarette", "I am A Video" και "Nighthawk" αλλά και τα πιο ώριμα και ατμοσφαιρικά "Underground" και "Into the Void" όπου έχει γίνει ωραία δουλειά από άποψη ενορχήστρωσης και σύνθεσης.

   Χωρίς να γνωρίζουμε ποιο ήταν το επόμενο συνθετικό-δισκογραφικό βήμα του αξιόλογου Rikki Sylvan, πιστεύουμε πως αν είστε στην κατηγορία των ανθρώπων που κοιτούν την δεκαετία του '80 με νοσταλγία, τότε αυτό το ξεχασμένο διαμάντι σίγουρα σας αντιπροσωπεύει. Σας ευχόμαστε καλή ακρόαση. (Ανανέωση link 24/01/2012)