Cabaret Voltaire, Red Mecca 1981 (cd Reissue 1990)

Για τους Cabaret Voltaire από το Sheffield θα μπορούσε να πει κανείς πως είναι από τα πρώτα industrial σχήματα μετά τους Throbbing Gristle, και οι οποίοι επηρέασαν γενιές επί γενεών. Πήραν το όνομά τους από ομώνυμο κλάμπ της εποχής του ντανταϊστικού κινήματος. Το Red Mecca του 1981 είναι το τρίτο τους κατά σειρά, ίσως το πιο ώριμο και για πολλούς το καλύτερό τους. Κάπου εκεί μετά τη γέννηση του punk και το ανάθρεμμα του new wave υπάρχουν και τα πρώτα post punk-industrial σχήματα. Όχι πως το εν λόγω άλμπουμ, τρίτο κατά σειρά, και οι Cabaret Voltaire έχουν ξεφύγει κατά πολύ από το new wave. Είναι πολύ και new και wave, για να παίξουμε με τον όρο, απλά λείπει ο ρομαντισμός και η παθητικότητα (τα οποία δεν τα θεωρούμε αρνητικά) των άλλων συνηθισμένων συγκροτημάτων του είδους. Εδώ ο ήχος – όπως και είναι χαρακτηριστικό στους CV διατηρεί το βάθος, αλλά κρατάει τα minimal στοιχεία – σε σημείο μάλλον που γίνεται δημιούργημα κυνικό απέναντι στην εποχή του, την καθημερινότητα, την ζωή στην πόλη. Οι κιθάρες είναι μεταλλαγμένες, ακόμα και τα συνθεσάϊζερ μιμούνται ήχους, φωνές, της καθημερινότητας, και όπου λέμε «καθημερινό» εννοούμε «urban». Είναι σαν κάποιος να ονειρεύεται και να εκπέμπει τα όνειρά του σε ραδιο-τηλεοπτικά κύματα. Η μουσική είναι «δύσκολη» και στρεβλωμένη για το κοινό αυτί, αλλά το Red Mecca δεν είναι ένας κοινός δίσκος, είναι ένα άλμπουμ που θα το άκουγες άνετα πριν ή μετά το Desire των Tuxedomoon, γιατί απλά θα το έβρισκες το ίδιο ατμοσφαιρικό και σκοτεινό….Με αυτά τα χαρακτηριστικά, ο ακροατής συνειδητοποιεί πως δεν φτιάχτηκε για να ακούγεται σε πάρτυ και ξεφαντώματα, αλλά σε στιγμές όπου ο καθένας από μας μένει μόνος με τον εκσυγχρονισμένο και τεχνολογικά καταρτισμένο πλέον εαυτό του…. Αν ποτέ μένει….
Πόσο ελάχιστα ξένο ακούγεται στην εποχή μας των κινητών τηλεφώνων και των Η/Υ ένα τέτοιο διαμάντι? Ποιος αλήθεια θα μπορούσε να φανταστεί τα κρυμμένα ηχοτοπία ανάμεσα στα καλώδια και τις κενές νότες ενός συνθεσάϊζερ και των προηχογραφημένων samples? Τίποτα δεν είναι τυχαίο και τίποτα δεν είναι ακριβώς ονειρικό, είναι ένας νέος γενναίος κόσμος και είναι ένας ατέλειωτος εφιάλτης.
Γιαυτό ακούστε το και ….. “Spread the virus”. Ένα άκουσμα από Ε Δ Ω δεν είναι αρκετό.