Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

VARIOUS - Punk Funk 2cd Compilation by The Prostitution Times



   Εδώ ξεχνάμε το συναίσθημα!
   Πρώτο λόγο έχει βέβαια ο ρυθμός, σε μια εποχή που οι punk καταβολές οδηγούσαν σε συνθετική ωριμότητα μέσα από τη συνάντηση με funk στοιχεία. Αν λοιπόν φανταστούμε μια νοητή ευθεία της οποίας το ένα άκρο βρίσκεται στην εξέγερση και το άλλο στο χορό, τα περισσότερα από τα συγκροτήματα της παρούσας διπλής συλλογής είναι συγκεντρωμένα κάπου στη μέση. Punk-Funk ήταν ο όρος που χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει αυτό το βραχύβιο αλλά αισθητικά εντυπωσιακό μουσικό ρεύμα της περιόδου 1978-1982.
   Στην δικής μας «εκτέλεσης» αλλά όχι κι έμπνευσης συλλογή αυτή επικεντρωθήκαμε σε συγκροτήματα της Ευρωπαϊκής σκηνής (Αγγλία, Βέλγιο), παρ’ ότι το κίνημα είχε και κάποια επίδραση πέραν της γηραιάς ηπείρου. Σε σπερματική κατάσταση θα βρείτε εδώ τόσο new wave όσο και pop στοιχεία, αφού οι δρόμοι πολλών καλλιτεχνών άρχισαν λίγο αργότερα να διαχωρίζονται – για παράδειγμα, η πρώτη εποχή των Thompson Twins (με την πολυμελή τους σύνθεση), απ’ όπου κι αντλήσαμε κάποια κομμάτια, ελάχιστη συγγένεια έχει με την κατοπινή, πλέον εμπορική τους.
   Είπαμε πιο πάνω ότι η έμπνευση της συλλογής δεν είναι δική μας. Πράγματι, αφορμή γι’ αυτήν στάθηκε άρθρο του περιοδικού «ΗΧΟΣ» στα μέσα της δεκαετίας του ’80, όπου επίσης αναγνωρίζεται ότι το διαμάντι στο στέμμα του Punk-Funk είναι το μνημειώδες Papas Got A Brand New Pigbag των Pigbag, το οποίο διασώζεται ακόμα και σήμερα ως… ποδοσφαιρικό ή μπασκετικό εμβατήριο! Το βάλαμε λοιπόν κι εμείς στην εισαγωγή, για να σας προϊδεάσει κατάλληλα για το τι θα επακολουθήσει. Κι όχι μόνο αυτό: η σύνθεση του εξωφύλλου περιλαμβάνει στοπ-καρέ από διασωζόμενη εμφάνιση των Pigbag στο Top of the Pops, τον καιρό της επιτυχίας του τραγουδιού.
Ρυθμός μέχρι εξαντλήσεως λοιπόν από ένα ξεχασμένο μουσικό είδος, σε μια ηχητική παρέλαση που ευχόμαστε να προκαλέσει ένα και μόνο συναίσθημα: αυτό της νοσταλγίας!

Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

The Afghan Whigs - Gentlemen (Sub Pop, 1993)


   Φίλες και φίλοι, σήμερα παρουσιάζουμε τους Αμερικανούς Afghan Whigs και πιο συγκεκριμένα το δίσκο τους από το 1993 με τίτλο "Gentlemen". Ουσιαστικά πρόκειται για την τέταρτη κατά σειρά ολοκληρωμένη κυκλοφορία τους, αφού το συγκρότημα είναι ενεργό από το 1986-7. Όμως το "Gentlemen" είναι ο δίσκος που τους χάρισε διεθνή αναγνώριση και μάλιστα στην καλύτερη -κατά τη γνώμη μας- εποχή του εναλλακτικού ροκ δηλαδή την περίοδο από το 1993 έως τα τέλη της δεκαετίας του 1990. Ήταν η εποχή που ανακαλύψαμε τους Nirvana, Soundgarden, Alice in Chains και άλλα ταλέντα της ονομαζόμενης grunge σκηνής, αλλά και τους Βρετανούς Manic Street Preachers, Puressence, κ.α. Ενίοτε και οι Afghan Whigs λογίζονται ως συγκρότημα της grunge μουσικής, μάλλον λανθασμένα γιατί στην πραγματικότητα η μουσική τους διαφέρει κατά πολύ, αφού έχει πολλά Rhythm 'n' Blues στοιχεία. Αρχηγός του συγκροτήματος είναι ο Greg Dulli, ο οποίος είναι υπεύθυνος για τη μουσική αλλά και για τους στίχους. Πρόκειται για πολυδιάστατη και ανήσυχη προσωπικότητα με εκρηκτικό ταμπεραμέντο. Κάτι που πολύς κόσμος δεν γνωρίζει για τον κο Dulli είναι πως έχει ελληνικές ρίζες (πατέρα Έλληνα και μητέρα Ιρλανδή), αλλιώς πώς εξηγείται στην ετικέτα του δίσκου η επιγραφή "Kali Nichta Music";;;
   Ας πάμε όμως πάλι στη μουσική... Εάν δεν έχετε ακούσει τον συγκεκριμένο δίσκο, θα αναρωτηθείτε πώς είναι δυνατόν να σας ξέφυγε αυτό το διαμάντι, γιατί είναι σίγουρα ένας από τους καλύτερους δίσκους που κυκλοφόρησαν στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Αποτελείται από 11 άρτιες συνθέσεις, 11 πανέμορφα κομμάτια που αλληλοσυμπληρώνονται με συχνές εναλλαγές, τα περισσότερα είναι μπαλάντες στις οποίες παρεμβάλλουν τα ξεσπάσματα του ιδιόρρυθμου συμπατριώτη μας. Για του λόγου το αληθές προσέξτε τα "Gentlemen" και "What Jail is Like" που ξεχωρίζουν με την πρώτη. Απλά, καταπληκτικά τραγούδια. Εάν υπήρχε τέτοια κατηγορία, θα τον κατατάσσαμε ως έναν από τους δίσκους που σου λείπει εάν έχει περάσει καιρός που δεν τον έχεις ακούσει.
   Καλή ακρόαση!!!