Dizzy Gillespie - Dizzy In Greece (Verve, 1957)

   O φουστανελάς του εξώφυλλου δεν είναι άλλος από τον Dizzy Gillespie, έναν από τους σημαντικότερους και παραγωγικότερους jazz τρομπετίστες του περασμένου αιώνα. Στα μέσα της δεκαετίας του 1950, επισκέφτηκε μαζί με την μπάντα του (μέλος της οποίας ήταν και ο αργότερα διάσημος παραγωγός Quincy Jones) την Ελλάδα, στα πλαίσια "πολιτιστικής επίθεσης" των Η.Π.Α σε χώρες της Ευρώπης και  Μέσης Aνατολής. Στον δίσκο αυτό θα βρείτε studio (ηχογραφημένες το 1956 στην Νέα Υόρκη)  αλλά όχι ζωντανές ηχογραφήσεις εκείνης της περιόδου, με πρωτότυπες, αλλά και διασκευασμένες συνθέσεις, όπως τα  "Yesterdays" ή "Tin Tin Deo".

   Tον Dizzy είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε ζωντανά, σε συναυλία που έδωσε το 1989 σε Aθηναϊκό γήπεδο, όπου παίζοντας με την περίφημη,"στραβωμένη" τρομπέτα του ζητούσε επανειλημμένα από ένα εν πολλοίς ετερόκλητο και γενικά απαίδευτο κοινό να συμμετέχει με τον χορό του στη μουσική που παιζόταν.

   Kαι δύο τελευταίες παρατηρήσεις: Στο οπισθόφυλλο αναγράφεται το όνομα του καλλιτέχνη στα ελληνικά με έντονη και κεφαλαία γραφή, ενώ παίρνουμε ακόμα την πληροφορία ότι η τότε παραμονή του Dizzy στην Αθήνα συνοδευόταν από διαδηλώσεις για το κυπριακό ζήτημα. Την κατάληξη βέβαια του ζητήματος αυτού την ζούμε ακόμα καθημερινά…

Απολαύστε το με όλες τις αισθήσεις σας σαν μια ιστορική στιγμή.

At Last - Trapped In Time (Music Box, 1985)

 

    Απευθυνόμενοι σε όσους και όσες από εσάς είστε "θαμώνες" των δισκοπωλείων Αθηνών, Πειραιώς και περιχώρων, αναρωτιόμαστε αν σας έχει ποτέ τύχει να βρίσκετε μπροστά σας συγκεκριμένο δίσκο βινυλίου με χαρακτηριστικό εξώφυλλο τον οποίο και συνεχώς προσπερνάτε είτε επειδή τον θεωρείτε γνωστό ή τον έχετε συναντήσει τόσες φορές που πιστεύετε πως σας είναι γνωστός;

    Κάτι τέτοιο μας έχει συμβεί με το δίσκο της σημερινής ανάρτησης, το "Trapped In Time" των At Last που μας έρχεται από το 1985 μέσω της Music Box. Είναι από τους δίσκους που βλέπαμε συνεχώς, αλλά αγνοούσαμε επειδή μας φαινόταν οικείος. Είναι επίσης από τους δίσκους που επειδή είναι ελληνικής παραγωγής τον θεωρούσαμε δεδομένο και μάλλον ασήμαντο όσον αφορά το μουσικό περιεχόμενο. Όμως αυτό δεν πρέπει κανείς να το λέει, κυρίως όταν δεν γνωρίζει το περιεχόμενο. Επιπλέον, δεν είχε ανέβει σε κάποιο blog για να έχουμε κάποια ιδέα περί τίνος πρόκειται. Ούτε από τους τίτλους των τραγουδιών μπορούσαμε να συμπεράνουμε, αφού όλοι οι τίτλοι τους είναι ενδιαφέροντες. Επίσης, οι At Last δεν είχαν κυκλοφορήσει τίποτε άλλο για να το έχουμε ως αναφορά, οπότε αφού τελικά αποκτήσαμε τον εν λόγω δίσκο μας έφυγε και η περιέργεια. Σκεφτόμενοι δε πως θα λυθεί η περιέργεια και κάποιων από εσάς, τον ανεβάσαμε και εδώ. Να σημειωθεί πως η μοναδική καταχώριση που βρήκαμε υπάρχει στο youtube όπου μπορείτε να ακούσετε το κομμάτι "Nothingness" και έχει και μια μικρή βιογραφία-περιγραφή του γκρούπ.

    Πάντως εάν είστε νοσταλγοί της rock-new wave μουσικής της δεκαετίας του 80, σας συστήνουμε ανεπιφύλακτα αυτόν το άλμπουμ. Ακούστε το και θα δείτε πως πρόκειται για μια αξιόλογη κυκλοφορία της εποχής. Τα περισσότερα κομμάτια είναι σε up-tempo ρυθμούς που ανεβάζουν τη διάθεση αλλά έχει και κομμάτια που είναι σε πιο μελαγχολική διάθεση.