Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011

The Call - Modern Romans (Mercury, 1983)


   Από τις αρχές της δεκαετίας του 80 και συγκεκριμένα από το 1983 έρχεται ο δίσκος που φέρνουμε σήμερα και πρόκειται για το δεύτερο κατά σειρά άλμπουμ "Modern Romans" των αμερικανών Call, σε βρετανικού στυλ new wave, πιο κοντά στις φόρμες των Alarm, U2, Waterboys κ.ά. Η εκτεταμένη δισκογραφία τους, αρχής γενομένης από το 1981 και τουλάχιστον για μια δεκαπενταετία μετά, δεν τους χάρισε την εμπορική επιτυχία που προφανώς επιθυμούσαν. Ο λόγος γι’ αυτό ίσως είναι πως δεν κατάφεραν να ξεφύγουν από τον κύκλο της "cult" αναγνωρισιμότητας στον οποίο βρισκόντουσαν.
Από το πρώτο άκουσμα του δίσκου διαφαίνεται το βαρύ και σοβαρό στυλ τους, χωρίς όμως να μπορούν να κατηγοριοποιηθούν ως "gothic" ή κάτι βαρύγδουπο παρεμφερές. Οι πολλές ταμπέλες δεν τους ταιριάζουν. Σε μερικά κομμάτια άλλωστε μπορούμε να δούμε μια ελαφριά επιρροή του David Byrne (The Talking Heads) στον τρόπο ερμηνείας. Στα υπόλοιπα κομμάτια τους σίγουρα αναδεικνύεται το προσωπικό τους στυλ, το οποίο είναι άμεσα αναγνωρίσιμο ειδικά στα πρώτα 2-3 άλμπουμς. Ίσως η περιορισμένη εμπορική επιτυχία τους να οφείλεται στο γεγονός πως ενώ είχαν δυναμικές συνθέσεις, τραγούδια που "τα σπάνε", δεν κατάφεραν τελικά να αναδείξουν την καθαρή ταυτότητα τους προς τον κόσμο. Όμως τίποτα από αυτά δεν κάνει τον δεύτερο δίσκο τους "Modern Romans" κατώτερο. Αντίθετα, πρόκειται για ένα δυνατό σύνολο τραγουδιών, τόσο από άποψη γούστου, αλλά και ποιότητας. Είναι κοντολογής, ένας δίσκος γεμάτος με κλασικά ακούσματα και εν δυνάμει επιτυχίες. Αναμφισβήτητα διαμάντια είναι τα "Turn a Blind Eye", "Time of your Life", "Modern Romans", "Violent Times" και "Face to Face".
   Είμαστε σίγουροι πως θα σας αρέσουν οι Call αλλά και ο συγκεκριμένος δίσκος, με τον-πάντα-φρέσκο ήχο και με δυναμικές συνθέσεις που δεν "γλύφουν" για να αρέσουν. Οπωσδήποτε οι Call έβαλαν ένα επιπλέον λιθαράκι σε αυτή τη μουσική.

2 σχόλια:

  1. Ευχαριστω πολυ.
    Δισκαρα !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ---> Ανώνυμε φίλε, σε ευχαριστούμε για το σχόλιο σου. Αν και οι Call δεν έχουν δημιουργήσει σκηνή, και δεν είναι ιστορικό συγκρότημα, πιστεύουμε πως τουλάχιστον τα 2 πρώτα τους LP's έχουν μια ποιότητα και ένα δυναμισμό που ίσως τα άλλα δεν έχουν. Βλέπεις, και αυτοί ήταν στο κατόπι της "επιτυχίας" (βλ. "εμπορική επιτυχία") όπου μόνο τελικά οι εταιρείες πετυχαίνουν και όχι οι καλλιτέχνες, αφού τελικά η δουλειά των συγκροτημάτων ισοπεδώνεται μαζί με το -αρχικά ελεύθερο- πνεύμα τους.
    Αυτά !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή