“O tempora o mores” που έλεγε και το αρχαίο λατινικό ρητό και αντιπαραβάλουμε σήμερα δυο κυκλοφορίες των τελών της δεκαετίας ΄70- αρχών δεκαετίας ΄80.
Η πρώτη ανήκει στο φωνητικό-χορευτικό σχήμα των Gepy & Gepy, με το αρκετά τολμηρό εξώφυλλο και οπισθόφυλλο για τα δεδομένα της υπερσυντηρητικής ιταλικής κοινωνίας του τότε αλλά και του σήμερα. Το περιεχόμενο του δίσκου είναι ένα μίγμα disco και χορευτικής pop της εποχής με φωνητικά του κλίματος ενός ήπιου Barry White που τα πλαισιώνουν εκρηκτικές θηλυκές παρουσίες, ολίγον… του σκοινιού και του παλουκιού.
Η περίπτωση της Μαρίας Κώνστα πάλι, ανήκει στην αρκετά γνωστή μέσα από βιντεοταινίες τραγουδίστρια και ηθοποιό, της οποίας η παρούσα κυκλοφορία αποτέλεσε την περίπου σύγχρονη δισκογραφική παρουσία. Εξίσου τολμηρές φωτογραφίες του εξώφυλλου, εσώφυλλου και οπισθόφυλλου θα συναντήσουμε κι εδώ, κάπου σε αυτό το σημείο βέβαια οι ομοιότητες σταματούν. Η πλειοψηφία των τραγουδιών αποτελείται από λαϊκοποπ άσματα της εποχής, όμως μπορεί κανείς να συναντήσει κι εκείνα όπως τα “Το Γράμμα” ή “Στο αεροδρόμιο” όπου η λογική δίνει τη θέση της στον αισθησιασμό και ο πεζός λόγος στο πάθος, με αποτέλεσμα αμφιλεγόμενης προέλευσης και κατεύθυνσης. Εδώ εξάλλου οφείλεται και η μοναδικότητα του παρόντος πονήματος, κάτι που έκτοτε το έχει κάνει αντικείμενο αυξημένης σπανιότητας και αναζήτησης.
Γίνεται πλέον φανερό ποια από τις δύο κυκλοφορίες υπερτερεί στη σύγκριση για να αποτελέσει αρκετές δεκαετίες μετά αντικείμενο της περιέργειας αλλά και αισθητικής εκπλήρωσης των ερευνητών ακροατών της…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου